در دهه­های اخیر مطالعات قابل توجهی روی پلیمرهای رسانا صورت گرفته است. در این نوع پلیمرها به علت داشتن پیوندهای ساده و دوگانه امکان هادی ساختن­شان ایجاد رسانایی وجود دارد و اساس آن انتقال الکترون و تولیدبار در یون پلیمر میباشد.تحقیقات وسیعی در زمینه پلیمرهای هادی و کاربردشان در غشاها تعویض یونی،پوشش و حفاظت از خوردگی،حسگرها و جاذب های شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته اند.از جمله پلیمرهای کاربردی مهم می­توان به پلی استیلن،پلی آنیلین،پلی پیرول و پلی تیوفن و پلی فنیل وینیل اشاره کرد. پلیمرهای رسانا شامل پلیمرهایی با سیستم  مزدوج هستند که ساختمان الکترونیکی شان به طور مشخص با فرایند های شیمیایی و الکتروشیمیایی اصلاح می شود. با تغییر خواص الکتریکی نیز می توان موادی با هدایت الکتریکی متفاوت و یا خواص اکسایشی و کاهشی گوناگون ساخت. این خواص پیچیده را تنها با فهم درست از موارد زیر می توان کنترل نمود. اول، طبیعت فرایندی که در طی آن پلیمررسانا تولید می شود و دوم، کدام یک از خواص ذکر شده با محرک الکتریکی تغییر خواهد کرد.  پلیمرهای رسانا با استفاده از روش های شیمیایی و الکتروشیمیایی تهیه می شوند. این دسته از مواد به دلیل هدایت و فعالیت الکتریکی نسبتا زیاد و پایداری محیطی و حرارتی مناسب، کاربردهای مختلفی دارند. البته آرایش مولکولی که برای رسیدن به خواص شیمیایی و الکتریکی مطلوب، حاصل می گردد خواص مکانیکی هر ساختار را نیز تعیین می کند. هر سه خواص شیمیایی، الکتریکی و مکانیکی به طور پیچیده­ ای با هم در ارتباط هستند که روش تولید نیز نقش بسیار مهمی دارد.

کامپوزیت ها موادی چند جزئی هستند که خواص آنها در مجموع از هرکدام از اجزاء بهتر است. ضمن آنکه اجزای مختلف، کارایی یکدیگر را بهبود می‌بخشند. نانوکامپوزیت، همان کامپوزیت است که یک یا چند جزء از آن، ابعاد کم‌تر از ۱۰۰ نانومتر دارد. نانوکامپوزیت‌ها از دو فاز تشکیل شده اند. فاز اول یک ساختار بلوری است که در واقع پایه یا ماتریس نانوکامپوزیت محسوب می شود و ممکن است از جنس پلیمر، فلز و یا سرامیک باشد. فاز دوم نیز ذراتی در مقیاس نانومتر هستند که به عنوان تقویت کننده و مواد پرکننده به منظور اهداف خاص از قبیل استحکام، مقاومت، هدایت الکتریکی، خواص مغناطیسی و … در درون فاز اول (ماده پایه) توزیع می شوند. با افزایش نانو ذرات به پلیمرها علاوه برافزایش هدایت الکتریکی می­توان خصوصیاتی مانند سطح و گزینش پذیری نانو کامپوزیت حاصل را افزایش داد و در نتیجه به خوبی به عنوان نانوحسگر حد تشخیص اندازه گیری­ها را در مخلوط ها بهبود بخشید.

منابع :  

۱) Xiucui Ji, Qiang Xu, Ting Zhou, Xiaotong Wang, Yong Kong (2016)Synthesis of poly(aniline-co-m aminophenol)/graphene/NiO nanocomposite and its application in supercapacitors, Synthetic Metals, 211, 14-18.

۲) اسدی.شیرین ,پروپوزال,۲۰۱۹,۲